Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Greeks Had It - Οι Ελληνες ..Το Ειχαν (Gus Vali)

Η αλήθεια είναι όπως λέει ο τίτλος αυτού του δίσκου οι Ελληνάρες κάποτε το "είχαν¨ το τραγούδι και σε πιό δύσκολες εποχές κρίσεων ξέσπαγαν σε αυτό, βρίσκοντας αντίδοτο στις "πίκρες και τα βάσανα της ξενητιάς και της φτώχιας" αναγκάζοντας την μητρόπολη Αμερική να σκύψει & να αφουγκραστεί τι έπαιζαν και τι έλεγαν με τα όργανα τους, αυτοί οι τρελλοί Ρωμιοί-εργάτες τους και να τους σέβονται..!!!
Σήμερα όμως με πιό τραγούδι θα περάσουμε την κρίση και την μιζέρια όλων των μαντάτων του ΔΝΤ και τόσων άλλων νταβάδων;
Με τον ΛεΠά; τον Καραλή; Τον Φοίβο; τον Κρα_ούνο; των όμορφων θηλυκών κορμιών που τους τραγουδάνε άχρωμα; (δεν τις κατονομάζω για να μην τις βγάζει το google στο ψάξιμο του μπλόκ μου ...καλή ώρα σε όποιον φουκαρά ψάχνει π.χ. Βανδή)

Λιτότητα και Μιζέρια και στην ΕΜΠΝΕΥΣΗ εκ μέρους των Καλλιτεχνών εδώ και χρόνια.
Οι Εταιρείες πουλήθηκαν μπιρ-παρά στους επιχειρηματίες των ΜΜΕ (κρίμα κυρία LIBRA, κρίμα κυρία LYRA, αίσχος κ. Γιανννίκο ... απαράδεκτο να έχουν το δικαίωμα και να βάζουν Ασιμο στον "επενδυτή" και Θ.Μικρούτσικο στην "βραδυνή" - σιγά τον Υπουργό Πολιτισμού δηλαδή) ή όπου αλλού γουστάρουν αυτοί και να μας κάνουν πλύση κορεσμού.
Ξαναζεσταμένο φαί για στούμπωμα του ΝεοΕλληνα και λίγο Hip-Disco σαλάτα με φρουτάκι Eurovision. Πολυδάπανες παραγωγές της ΝΕΤ σε Σάακη, Ελενα, Αλκαίο...κλπ
λες και αυτή είναι η κουλτούρα μας η
Eurovision.
Το παιχνίδι παίζεται πολύ καιρό και δεν το αντιλαμβάνεστε. Δεν υπάρχει καλλιτέχνης που να μπορεί να εκφραστεί, να μιλήσει, διεκδικήσει, αρθρώσει λόγο, καθόσον όλα πουλήθηκαν και μαζί και τα συμβόλαιά τους.
Οπότε όποιος θέλει, τα κάνει ότι θέλει.
(Σε λίγο θα δίνουν τα CD του φίλου μου του Haig και του Αμπλιανίτη με την Esspreso)
Πλασσάρουν ότι θέλουν σε όποιο κωλο-έντυπο θέλουν. Η δισκογραφία ναυάγησε και δεν πουλάει. Οι εταιρείες χρεοκόπησαν, απέλυσαν προ καιρού τα 4/5 του προσωπικού τους ή κλείνουν η μιά μετά την άλλη. Δεν φέρνει κέρδη πιά η Βίσση και το σκυλάδικο που είχαν επενδύσει τα τελευταία χρόνια. (το εργοστάσιο της Columbia που ήταν η ιστορία και το αρχείο της Ελληνικής Μουσικής το γκρεμίσανε και τώρα όλες οι παραγωγές γίνονται δαπανηρά στο εξωτερικό). Πως να συντηρηθούν τόσοι καλλιτέχνες; Ποιός να χρηματοδοτήσει παραγωγές. Ποιός μεγάλος συνθέτης γράφει μεγάλα έργα. ΖΗΤΩ το φτηνό CD που σου δίνουν οι κωλοφυλλάδες. (μισό ευρό στοιχίζει) Και ΕΣΥ;

Τσιμπάς τώρα να μαζέψεις την κασσετίνα του κάθε Σαββόπουλου.
ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΗΣΕΣ;
(Να έχεις το ΦΟΡΤΗΓΟ τώρα στα γεράματα - προφητικό - Μαύρα Πουλιά της Δυστυχίας)
* Ομως και εσύ έχεις μερίδιο ανώνυμε περιηγητή του INTERNET και συλλέκτη που βρήκες ευκαιρία, ανόητε, να κάνεις ασύστολα Downloads γεμίζοντας σκληρούς δίσκους, που φτηνήνανε επίτηδες και δεν τους ακούς ποτέ γιατί δεν έχεις χρόνο, αλλά περηφανεύεσαι για το πόσα Gigabytes έχεις αρχείο.
* Ομως και εσύ έχεις μερίδιο ανώνυμε ακροατή - τηλεθεατή που παθητικά κάθεσαι και ακούς το κάθε σαχλοτράγουδο που βάζει ο κάθε κωλο-σταθμός.
* Ομως και εσύ έχεις μερίδιο ανώνυμε καλλιτέχνη που τόσα χρόνια έγραφες σουξέ και σαχλοτράγουδα κατά παραγγελίαν της εταιρείας αποβλακώνοντας τους νέους.
Εχουμε ανάγκη λοιπόν κύριοι καλλιτέχνες αυτή την έποχή της οικονομικής κρίσης να δουλέψετε και λίγο. Να γράψετε κανένα καλό στιχάκι, να μελοποιήσετε, να σκηνοθετήσετε, Να ΕΜΠΝΕΥΣΕΤΕ.και αυτή τη φορά δεν θα χοντροκονομήσετε.
Αλλοιώς θα πάτε και εσείς σούμπιτοι μαζί με το σκάφος
(που είσαι τώρα κ.Λίνα; και εσύ πολυτραγουδιστή; που δεν έχεις αφήσει ταλέντο χωρίς να το αφαιμάξεις, και καπελώνεις όλες τις παραγωγές; πες τα μας αφού "Θέλεις Να Τα Πείς" )

Για τους νέους θέλω να θυμίσω τι είχε πει ο ανθέλληνας Υπ. Εξωτερικών ΟβραιοΑμερικάνος Χενρυ Κίσσιγκερ το 1979 (λίγο μετά το πέσιμο της χούντας που αυτός "μαγείρεψε")
" ο Ελληνας είναι επαναστατικός λαός, απείθαρχος και πείσμων. Για να τον καταλύσουμε πρέπει πρώτα να φάμε τα θεμέλια της γλώσσας και του πολιτισμού του".
Μπράβο κύριε το καταφέρατε μετά από 35 χρόνια. ΕΥΓΕ ΜΑΛΑΚΑ.
Tα Ελληνάκια πιά μιλάνε Greeklish, πίνουν Freddycino, ακούνε Rihanna, φοράνε Labels και τρώνε μόνο χάμπουργκερ
Ακόμα θέλω να σας θυμίσω τι έχει πεί ο μεγάλος μας ιστορικός Γεώργιος Κορδάτος.
"Θνήσκουσι οι λαοί που λησμονούσιν. Οποιος λαός δεν έχει μνήμες του χθές, δεν έχει παρόν και δεν θα έχει μέλλον. Ημάς δε η χθές, ενδυναμώσει δια την αύριον"

ΤΕΛΟΣ .....
Αγαπητοί περιηγτές του Διαδικτύου μέ έπιασε και μένα μιά φορά μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας να σας τα χώσω και εγώ.
Δεν πειράζει όλοι σας τα χώνουνε τελευταία.
Πάντως εγώ θα σας δώσω κερασάκι στο τέλος.



O Gus Vali είναι σημαντικός καλλιτέχνης για μένα για
πολλούς λόγους.
- Πρώτον, αυτός είναι ο κύριος εκφραστής της ελληνικής ποικιλίας στην ανατολίτικη μουσική.
- Δεύτερον, η επιρροή του με φλάουτο και κλαρίνο είναι ασυνήθιστη σε έναν τομέα που κυριαρχείται από παίκτες με ούτι και derbecki.
- Τρίτον, τα άλμπουμ του είναι μοναδικά, είναι trendy (όπως λέμε τώρα) με ανάμειξη στοιχείων ροκ - τζαζ με ανατολίτικη μουσική και belly dance.
Αλλά μοναδικά Ελληνικά.
Γειά σου Ελληνάρα Γρηγόρη (Gus)
πάρτε εδώ ...
(πατήσει κεράσια)
Κεράσει Α Κεράσει Β Κεράσει Γ
Γιώργο να περνάς καλά μεσα σε όλα αυτά .....
Χαιρετισμούς από Ικαρία .... ΙΚΑΡΟΣ (παλιά)

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Για τους « Αλλους »

Ενας φίλος, μου έστειλε ένα μέιλ, στο οποίο περιγράφει μια υποτιθέμενη παρέα «Αγανακτισμένων» στην Πλατεία, που αποτελείται από έναν «μόνιμο» συνδικαλιστή, την γυναίκα του συνταξιούχο από τα 37 της, έναν πρώην υπάλληλο του ΟΤΕ που με τα «εκτός έδρας» και τα της εθελουσίας τώρα έχει 4Χ4 και πάει ψάρεμα και κυνήγι, έναν μπάρμπα Δεξιό που κατεβαίνει στις πορείες μόνον επί ΠΑΣΟΚ, έναν εργολάβο με δικό του συνεργείο (27 αλλοδαπούς χωρίς ΙΚΑ και 3 Ελληνες), έναν 32χρονο φοιτητή, έναν γιατρό – ταχυδρόμο από τα πολλά φακελάκια, έναν Λιμενικό – ταβλαδόρο, πρωταθλητή στους αγώνες με τους διπλανούς Τελωνιακούς, κ.λ.π., κ.λ.π.

Στη συνέχεια, προσπαθώντας να βρει μια άκρη – λύση, αρχίζει την ανάλυση του τύπου, «εισπράττουμε 40 δις το χρόνο και ξοδεύουμε 60, πήραμε (και φάγαμε) τόσα δάνεια και χρωστάμε τόσα».

(Αυτό το γαμημένο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο στα ρήματα, πόσο με ενοχλεί τα τελευταία χρόνια!!!)

Καταλήγει ότι μάλλον είναι σκούρα τα πράγματα διότι οι ίδιοι οι πολίτες μέσω των εκλογών επέλεξαν την διαπλοκή και την διαφθορά και άρα «βολευτείτε με τον Γιωργάκη και τον Αντωνάκη…».

Χάριν του διαλόγου, ας δεχθώ την εικόνα της Πλατείας, όσο απλουστευτική και ίσως προβοκ κι αν είναι.

Μα ποιον διάλογο ?

Να ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή.

Από τη στιγμή που η άποψη «καθαρίζω δύο τραπεζίτες, τρεις βιομηχάνους και πέντε πολιτικούς, και καθαρίσαμε» δεν έφερε αυτό που ονειρεύομαι, και

δεν θεωρώ όποιον δεν συμφωνεί μαζί μου παπαγαλάκι των Τραπεζών, Ναι, θα κάνω διάλογο.

Δεν γίνεται αν είμαστε λίγοι, πρέπει να είμαστε πολλοί.

Θα είναι λάθος αν η πρακτική Ολυμπιακού – Παναθηναικού περάσει ανάμεσά μας.

Ωραία λοιπόν, αυτοί είναι οι «Αγανακτισμένοι» !

Εχω ένα τεράστιο ερωτηματικό με τους «Αλλους», τους «μη Αγανακτισμένους».

Τι εναλλακτική πρακτική έχουν ?

Ελπίζουν στον Γιώργο? Βλέπουν μέσα του έναν Γεννηματά, ή έναν Τρίτση?

Μήπως πιστεύουν στον Αντώνη, τη Ντόρα, τον Κυριάκο, τον, τον, τον…

Σιγά, μην πιστεύουν στον Τσίπρα και και την Παπαρήγα …

Να κάνουμε τι λοιπόν ?

Μήπως να βγούμε σε μια άλλη Πλατεία και να αυτομαστιγωνόμαστε ?

Μήπως να διαμαρτυρόμαστε εκεί, κόσμια χωρίς μούντζες, ενάντια στους «κακούς ξένους» και όχι ενάντια στους Βουλευτές μας ?

Μήπως να καταδικάζουμε « τα λαμόγια » της άλλης Πλατείας

Μήπως να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας ο καθένας ? (Βασικό επιχείρημα)

Εδώ μπερδεύομαι, διότι αν η πλειοψηφία (δηλ. οι Αλλοι,) δεν είναι λαμόγια, τότε γιατί δεν επιβραβεύθηκαν από το «σωστό Κράτος»? Διότι και οι «Αλλοι» χάνουν μισθούς, εφάπαξ, συντάξεις, δουλειές. Τα παιδιά και των «Αλλων» θα ξενητευτούν.

Αρα, μήπως «το Κράτος, δεν είναι σωστό» ? Και τι κάνω ενάντιά του ?

Μήπως τίποτα ? Σφάξε με Αγά μου να Αγιάσω ?

Ωραία, πιστεύουν ότι η Στάση Πληρωμών δεν θα λύσει το πρόβλημα.

Μα με τα διαδοχικά Μνημόνια και τα όλο και μεγαλύτερα Δάνεια δεν θα φτάσουμε πάλι σε Πτώχευση?

Για σιγά !!! Μήπως δεν φτάσουμε ?

Μήπως και κάποια στιγμή τα spread πέσουν και αρχίσει μια δειλή ανάπτυξη?

Φαντάζομαι ότι αυτό ίσως γίνει !

Πώς???

Με μια γενναία διαγραφή μέρους του Ελληνικού Χρέους (Σχετικό άρθρο του πρώην Γερμανού Υπ. Οικονομικών).

Πότε όμως ?

Όταν όλα θα έχουν περάσει στον Ιδιωτικό Τομέα, που τόσο φιλάνθρωπος έχει αποδειχθεί και τόσο ρολόι δουλεύει, όπως φάνηκε στη Φουκουσίμα.

Όταν οι μισθοί στον όποιο Δημόσιο Τομέα έχει μείνει, και στον Ιδιωτικό θα πάνε και εγώ δεν ξέρω πού.

Εξ άλλου, και σε μια παλιότερη συνέντευξη ο ίδιος ο Στρος Καν είχε ομολογήσει ότι, ένα θέμα είναι η τακτοποίηση του Χρέους της Ελλάδας αλλά επίσης πολύ σημαντικό είναι η επίτευξη εκείνων των Εργασιακών Σχέσεων που θα επιτρέψουν την Ανταγωνιστικότητα (έλεος πια, μ’ αυτή τη λέξη) της Ελληνικής Οικονομίας.

Μα με τις προηγούμενες Εργασιακές Σχέσεις δεν ήταν που γέμισαν οι Ελβετικές Τράπεζες με Ελληνικές Καταθέσεις ?

Με αυτές τις σκέψεις …

Εχω ένα τεράστιο ερωτηματικό με τους «Αλλους», τους « μη Αγανακτισμένους ».

…Η ζωή αλλάζει, δίχως να κοιτάζει

τη δικιά σου μελαγχολία

Κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις

με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις…

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Το "μνημόνιο" του 1439

Μια και το πιάνουμε από "ιστορία-θρησκευτικά", προτείνω να το πιάσουμε καλά, για να μη μας "φύγει":

ΠΡΩΤΗ ΣΚΗΝΗ: Eλληνικές προτάσεις


Εμείς:
…Όταν ρωτήθηκαν για το ύψος της δαπάνης, σκέφτηκαν και έφτιαξαν κατάστιχο, και είπαν ότι χρειάζονται τριακόσιοι τοξότες [μισθοφόροι] και τρεις γαλέρες για τη φύλαξη της Κωνσταντινούπολης, καθώς και πεντέξι ακόμη γαλέρες με τις οποίες θα έρθουν [στον τόπο της συνόδου] οι δικοί μας, όπως και οδοιπορικά [εκτός έδρας] για τον πατριάρχη, με τους δικούς του άρχοντες και κληρικούς, καθώς και για τους αρχιερείς και τους άλλους, όσοι πρέπει να παρευρεθούν στη σύνοδο και αθροίζονται αυτά σε 75.000 χρυσά φλουριά, χωρίς να συνυπολογίζονται τα έξοδα του βασιλιά και των δικών του αρχόντων. Αφήνουμε λοιπόν το ζήτημα της κάλυψης των δαπανών του βασιλιά στη διακριτική ευχέρεια και φιλοτιμία του πάπα.
[«…Ερωτηθέντες δε περί της ποσότητος των εξόδων εσκέψαντο και εποίησαν κατάστιχον, και είπον ότι ένι χρεία τζαγρατόρων τριακοσίων, και κατέργων τριών διά φυλακήν της πόλεως, και ετέρων κατέργων έξ ή πέντε το έλαττον, δι’ ών ελεύσονται ενθάδε οι ημέτεροι, και εξόδου δι’ ής οικονομηθήσονται ο πατριάρχης, μετά των αρχόντων και κληρικών αυτού, και οι αρχιερείς και έτεροι, όσους δεί παρείναι εν τη συνόδω, και ποσούνται ταύτα εις φλωρία χιλιάδας οε’, άνευ μέντοιγε της οικονομίας του βασιλέως και των αρχόντων αυτού. Αναρτώμεν γάρ το περί του βασιλέως εις την διάκρισιν και φιλοτιμίαν του πάπα».]

Αυτοί:
Εσείς νομίζετε ότι εδώ [στη Δύση] μας περισσεύουν τα χρυσά φλουριά. Όμως, αν και υπάρχουν πολλά, αυτά ξοδεύονται σε πολλές αναγκαίες υποχρεώσεις.
[«…Υμείς νομίζετε ως ενταύθα έχομεν τα φλωρία περισσά. Πλήν ει και ευρίσκονται πολλά, αλλά ουν εξοδιάζονται και εις πολλάς αναγκαίας δουλείας».]

Εμείς, ψάχνοντας «και καλά» για επενδυτές στα «εμιράτα»:
Θα έρθει λοιπόν ο [αρχιεπίσκοπος] Ρωσίας κύριος Φώτιος με πολλή περιουσία και με ασημένια νομίσματα περισσότερα από 100.000 και θα πάρει από εκείνον ο βασιλιάς εύκολα 20.000 ασημένια νομίσματα. Θα έρθει και ο Ορθόδοξος αρχιεπίσκοπος όλης της Γεωργίας πλούσιος κι εκείνος, και θα πάρει και από εκείνον [ο βασιλιάς] 30.000 ή τουλάχιστον 20.000. Θα έρθε και ο Σερβίας και θα πάρει και από εκείνον 20.000. Οι πατριάρχες της Ανατολής [Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Αλεξανδρείας], όπως ακούω, δίνουν χιλιάδες φλουριά στον [Μαμελούκο] σουλτάνο [Καΐρου] για να γίνουν πατριάρχες. Μπορεί λοιπόν να πάρει [ο βασιλιάς] από εκείνους 2.000 φλουριά από τον καθένα ή τουλάχιστον 1.000. Υπάρχουν και μερικοί δικοί μας πλούσιοι ιεράρχες και θα πάρει από καθέναν από εκείνους 1.000 φλουριά και από μερικούς 600 και από άλλους 300. Θα συγκεντρώσει ἐτσι περισσότερα από 100.000. Το να γίνει λοιπόν εδώ η σύνοδος είναι και καλό και τίμιο και μας συμφέρει πολύ.
[«…Ελεύσεται ουν ο Ρωσίας κύρος Φώτιος μετά βίου πολλού, και ασπρών επέκεινα των ρ' χιλιάδων, και λήψεται εξ εκείνου ο βασιλεύς μετ' ευκολίας ασπρούς κ’. Ελεύσεται ο καθολικός αρχιεπίσκοπος της Ιβηρίας κακείνος πλούσιος, και λήψεται εξ εκείνου λ’ χιλιάδας, ή το έλαττον κ’. Ελεύσεται ο Πεκίου και λήψεται εξ εκείνου κ’. Οι πατριάρχαι της ανατολής, και ως ακουω παρέχουσι χιλιάδας φλωρία τω Σουλτάν, και γίνονται πατριάρχαι. Δυνατός ουν εστί λαβείν εξ εκείνων ανά ,β φλωρία ήτοι έλαττον ανά ,α. Εισί και τινες των ημετέρων αρχιερέων πλούσιοι, και λήψεται εξ εκείνων ανά ,α, εκ τινών δε ανά χ', και εξ αλλων ανά τ'. Και συνάξει επέκεινα των ,ρ. Το γούν γενέσθαι ενταύθα σύνοδον εστί και καλόν και τίμιον, και κατά πολλά συμφέρον ημίν».]

Άφιξη εκπροσώπων των «επενδυτών»:
…Ήρθαν λοιπόν εκείνοι μαζί με τους προαναφερθέντες δικούς μας πρέσβεις, φέρνοντας μαζί τους 8.000 φλουριά.
[«…Ήλθον τοίνυν ούτοι ομού μετά των δηλωθέντων ημετέρων πρέσβεων φέροντες μεθ' εαυτών και φλωρία ,η».]

Fast-track προώθηση τρίτου «επενδυτικού σχεδίου»:
… Και αμέσως ο βασιλιάς άρχισε να φροντίζει για τη σύγκληση της συνόδου, και διαλέγει πρεσβευτές και γράφονται επιστολές βασιλικές και πατριαρχικές και από τον [αδελφό] Ιωάννη [της συνόδου Βασιλείας] παίρνει φλουριά και δίνει στους πρεσβευτές [μας] για οδοιπορικά…
[«…Και ευθύς ο βασιλεύς ήρξατο φροντίζειν περί συναθροίσεως της συνόδου, και πρέσβεις εκλέγεται, και γράμματα γράφονται βασιλικά τε και πατριαρχικά, και εκ του Ιωάννου φλωρία λαμβάνει, και εξόδους παρέχει τοις πρέσβεσι…»]

Σύγκρουση «επενδυτών» Ρώμης και Βασιλείας:
Έδιναν λοιπόν εκείνοι [οι παπικοί της Ρώμης] 5.000 φλουριά. Όταν το άκουσαν οι της συνόδου [Βασιλείας στην Ελβετία], έδειξαν σε μερικούς δικούς μας άρχοντες 20.000 φλουριά, τα οποία προορίζονταν για την κάλυψη των δαπανών μας, και επιπλέον ασήμι αξίας 10.000 φλουριών καθώς και εγγυητικές επιστολές που είχαν [από τη Βασιλεία] να πάρουν όσα επιπλέον χρειάζονται από την [Γενουάτικη] αποικία του Γαλατά.
[«…Εδίδουν γάρ ούτοι φλωρία πεντακισχίλια. Οι δε εκ της συνόδου τούτο ακούσαντες, έδειξαν προς τινας των αρχόντων χιλιάδας κ’, άς και παρείχον διά την οικονομίαν, και μάλαγμα επέκεινα φλωρίων χιλιάδων δέκα, και γράμματα άπερ είχον επιτροπικά λαβείν όσα χρήζουσιν εκ του Γαλατά».]

Απειλή ναυμαχίας (στην Πόλη) μεταξύ Παπικών και Συνοδικών:
Πέρασαν περίπου δεκαπέντε μέρες από την άφιξη [στην Πόλη] των γαλερών [του πάπα] και έφτασε μια είδηση, ότι έρχονται γαλέρες από τη σύνοδο [της Βασιλείας] και ότι έχουν φτάσει στη Χίο. Το είπαν λοιπόν αυτό οι δικοί μας στους εκπροσώπους του πάπα. Κι εκείνοι, αλλά και ο [δικός μας] δισύπατος, είπαν ότι αυτό είναι ψέμα. «Εμείς ξέρουμε», είπαν, «ότι δεν θα έρθουν γαλέρες από τη σύνοδο» [της Βασιλείας]. Και ύστερα από αυτή την ανακοίνωση, αφού πέρασαν τέσσερις ή πέντε μέρες, φάνηκαν να έρχονται τέσσερις γαλέρες. Μόλις λοιπόν το πληροφορήθηκε αυτό ο καπετάνιος των παπικών γαλερών, που τύχαινε να είναι ανηψιός [έλα ντε] του πάπα, με επώνυμο Κοντουλμέρ [όπως και ο πάπας], θέλησε να ναυμαχήσει εναντίον τους. Όταν τα έμαθε αυτά ο βασιλιάς, διέταξε αφενός οι γαλέρες της συνόδου [Βασιλείας] να σταθμεύσουν κοντά στον γιαλό του Υψωμαθείου, και αφετέρου έδωσε εντολή στον Κοντουλμέρ να σταματήσει τις ορμές και τις επιθυμίες που είχε στο μυαλό του εναντίον των συνοδικών, γιατί δεν θα ήταν αρμόζον γι’ αυτόν [τον Κοντουλμέρ] να ναυμαχεί και να κάνει πολέμους σε βασιλική επικράτεια.
[Ημέραι παρήλθον περίπου τάς ιε’ μετά τήν ενθάδε των κατέργων επιδημίαν, καί αγγελία τις ήλθεν ότι έρχονται κάτεργα εκ της συνόδου καί έφθασαν εις τήν Χίον. Είπον δέ τούτο οι ημέτεροι πρός τούς εκ του πάπα ελθόντας. Εκείνοι δε, αλλά δή καί ο δισύπατος, είπον ότι ψεύδος εστί τούτο. Ημείς γάρ οίδαμεν ως ουκ ελεύσονται κάτεργα εκ της συνόδου. Μετά δέ τήν τοιαύτην διαλαλίαν, τεσσάρων ή πέντε παρελθουσών ημερών, ήδη εφάνησαν ερχόμενα τά κάτεργα τέσσαρα. Ως ουν επληροφορήθη τούτο ο καπιτάνος των παπικών κατέργων, ός καί ανεψιός ών του πάπα, Κουντλουμέρης καλούμενος, εβουλήθη πόλεμον μετ' εκείνων συνάψαι. Μαθών δέ ταύτα ο βασιλεύς, τά μέν της συνόδου κάτεργα προσέταξε στήναι περί τόν του Υψωμαθείου αιγιαλόν, τω δέ Κουντλουμέρη διωρίσατο παύσασθαι τας ορμάς καί τας βουλάς, ων εβουλεύσατο ποιήσαι κατά των συνοδικών, μηδέ γάρ εξείναι αυτώ μάχεσθαι καί πολέμους συνάπτειν εις τόπον βασιλικόν.]

Τέλος Πρώτης Σκηνής. Για τους γνωστούς [και τότε] λόγους αποφάσισαν να πάνε στον «πάπα» τρέχοντας, με γαλέρες, επτακόσιοι [700] νοματαίοι, κουπί-πανί, Κωνσταντινούπολη-Βενετία, γιαλό-γιαλό, πολλές στάσεις. Διάρκεια ταξιδιού τέσσερις μήνες!

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΗ: Άφιξη στη Βενετία (πηγαίνοντας «Βρυξέλλες»)

Προμνημονιακές (large) ρυθμίσεις για pocket money:
Ρώτησε λοιπόν [τον Ενετό] ο πατριάρχης πώς χειρίστηκε το θέμα με τους ανθρώπους του βασιλιά και εκείνος του είπε ότι ζήτησε από τον βασιλιά να προσδιορίσει πόσα θέλει να του δοθούν. Και ο βασιλιάς ζήτησε να του δοθούν 500 φλουριά, οπότε αυτός [ο Ενετός] του είπε «εσύ ζήτησες 500 και εγώ σου δίνω 600 φλουριά»… Είπε λοιπόν και ο πατριάρχης «επειδή αυτή η δόση είναι για λίγες μόνο μέρες, δώσε μου 300 φλουριά». Και αμέσως ο άλλος [ο Ενετός] του είπε «εσύ ζητάς 300, εγώ σου δίνω αμέσως 400».
[«Ο δε πατριάρχης ηρώτησεν αυτόν το πώς εποίησεν εις τους περί τον βασιλέα, και είπεν ότι ανέφερε τω βασιλεί, ίνα ορίση όσην έχει θέλημα δόσιν γενέσθαι. Και ο βασιλεύς ώρισε φλωρία φ’, αυτός δε ανέφερεν, ότι ώρισας φ’ εγώ δ’ ήδη δίδωμι χ’ … Ώρισεν ουν ο πατριάρχης, ότι επειδή αυτή η δόσις δι’ ολίγας ημέρας γίνεται, δός φλωρία τ’. Ο δε αύθις είπεν, ότι ώρισας τ’, εγώ δε ήδη δίδωμι υ’».]

Pocket money: Στον καθένα με τις ανάγκες του:
..Έδωσε λοιπόν και πάλι στους ανθρώπους του πατριάρχη 500 φλουριά για οδοιπορικά, από τα οποία ο ίδιος ο πατριάρχης πήρε 123 φλουριά, εκ των οποίων έδωσε 105 και αγόρασε ασημένιο επίχρυσο δισκοπότηρο… … Αργότερα [ο Ενετός] έδωσε ιδιαιτέρως στο βασιλιά 1.600 φλουριά και στον πατριάρχη ομοίως 1.600 φλουριά.
[ «…Δέδωκεν ουν πάλιν τω μέρει του πατριάρχου φλωρία φ’, χάριν σιτηρεσίου, αφ’ ων έλαβεν ο πατριάρχης φλωρία ρκγ’, ων τα ρε’ δούς επρίατο δισκοποτήριον αργυροδιάχρυσον … … Είτα έδωκεν ιδίως τω βασιλεί φλωρια ,αχ΄ και τω πατριάρχη ομοίως ,αχ΄».]

Pocket money: «Μαζί τα φάγαμε»:
Και αποφάσισαν να δώσουν στους μεν προσκεκλημένους και ονομαστικά παρευρισκομένους μαζί με τον βασιλιά και τον πατριάρχη από τέσσερα φλουριά τον μήνα στον καθένα στους δε υφισταμένους και υπηρέτες από τρία. Και έδιναν κάθε μήνα 30 φλουριά στο βασιλιά, 25 στον πατριάρχη και 20 στον αδελφό του βασιλιά.
[«…Καί έστησαν διδόναι τοις μεν κλητοίς και ονομαστί παραγεγονόσι μετά του βασιλέως και του πατριάρχου ανά δ’ φλωρίων κατά μήνα, τοις δε υπουργοίς και υποχειρίοις ανά τριών. Παρείχον δε κατά μήνα και τω βασιλεί φλωρία λ’, τω δε πατριάρχη κε’ και τω δεσπότη κ’ …»]

ΤΡΙΤΗ ΣΚΗΝΗ: Από τη Βενετία στη Φερράρα (πλοία + άλογα)

Ο πληρώνων θέτει όρους:
…Αλλά ενώ εκείνοι στη Βενετία πριν καν ζητήσουμε, μας έδιναν τα φλουριά ευχαρίστως και φιλοτίμως, τώρα στη Φερράρα αν και ζητήσαμε, αφού πέρασε ενάμισης μήνας από τα χρήματα που πήραμε στη Βενετία, δεν θέλησαν καθόλου να μας δώσουν κάτι, πριν πειστούν και ακολουθήσουν οι δικοί μας, αυτά που πίστευαν εκείνοι για τον τρόπο που θα καθήσουν οι συμμετέχοντες και θα γίνει η κήρυξη της έναρξης της συνόδου. Και όταν συμφώνησαν [οι δικοί μας] με αυτά που εκείνοι θέλησαν και ζήτησαν, τότε έδωσαν και αυτοί [οι παπικοί] στους ανθρώπους της δικής μας εκκλησίας στις 2 Απριλίου 691 φλουριά έναντι μηνιαίων οδοιπορικών.
[«…Αλλ' οι εν τη Βενετία προ του αιτηθήναι παρέχοντες τα φλωρία ευφόρως και φιλοτίμως, νυν εν τη Φεραρία αιτούμενοι ενός μηνός και ήμισυ παρωχηκότος μετά την εν Βενετία δόσιν, ουδ' όλως ηθέλησαν δούναι τι προ του πεισθήναι και ακολουθήσαι τους ημετέρους, εις τα δόξαντα εκείνοις περί των καθεδρών και της ανακηρύξεως. Ότε δε συνέθεντο οίς εκείνοι ηθέλησαν και εζήτησαν, τότε δεδώκασι και αυτοί τοις εν τη ημετέρα εκκλησία κατά την β’ του Ἀπριλλίου υπέρ μηνιαίου σιτηρεσίου φλωρία χϟα’».]

Δεύτερη δόση «συνδρομής» (τότε το λέγανε «σιτηρέσιον»):
Στη διάρκεια λοιπόν αυτών των ομιλιών [στη Σύνοδο] ζητούσαμε τα οδοιπορικά και δεν μας τα έδιναν. Κι αφού τα ζητήσαμε πολλές φορές, γιατί τα είχαν οι άνθρωποί μας ανάγκη, δεν μας δινόταν τίποτε, μέχρι να αρχίσουν οι συζητήσεις για τις δογματικές διαφορές. Όταν λοιπόν ξεκίνησαν αυτές οι συζητήσεις, τότε δόθηκε και το δεύτερο μηνιάτικο των οδοιπορικών στις 12 Μαϊου, 689 φλουριά.
[«Μεταξύ δε των τοιούτων λόγων απητείτο το σιτηρέσιον και ουκ εδίδοτο. Πολλής γάρ απαιτήσεως γεγονυίας διά την των ανθρώπων ανάγκην, ουκ εδόθη τι, μέχρις αν συνήλθωμεν εις την παρούσαν των λόγων κατάστασιν. Ότε δή εις ταύτα περιέστημεν, εδόθη και το δεύτερον μηνιαίον σιτηρέσιον τη ιβ’ του Μαΐου φλωρία χπθ’».]

Τρίτη δόση «συνδρομής» (με τις γνωστές δυσκολίες):
…Αλλά επειδή τους δικούς μας τους πίεζε η φτώχεια, αφού τα οδοιπορικά είχαν παρακρατηθεί, αν και είχαν περάσει περισσότεροι από τέσσερις μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν είχαν δώσει τίποτε, κι ενώ βρίσκονταν όλοι σε στερήσεις και δυσκολία αφού τα είχαν ήδη ζητήσει πολλές φορές και τους είχαν μάλιστα διώξει μετά την πέμπτη διάλεξη, όταν ξεπεράσαμε τις διαφωνίες στο θέμα που συζητούσαμε τότε [καθαρτήριον πυρ, purgatorium], μας έδωσαν για τους δύο περασμένους μήνες δηλαδή για τα τέταρτα και τα πέμπτα μηνιαία οδοιπορικά, στις 21 Οκτωβρίου 1.218 φλουριά.
[«…Αλλ' επειδή οι ημέτεροι επιέζοντο υπό της ενδείας, το γάρ σιτηρέσιον εκρατήθη επέκεινα των τεσσάρων μηνών παρωχηκότων, καθ’ ούς ου δεδώκασι το τυχόν, και στερουμένων πάντων και δυσχεραινόντων τω πολλάκις μεν ζητήσαι, αποπεμφθήναι δε μόλις μετά την ε’ διάλεξιν, ότε εν τη παρούση καταστάσει των λόγων γεγόναμεν, δεδώκασιν ημίν υπέρ δύο μηνών παρελθόντων ήγουν του τετάρτου και του πέμπτου μηνιαίου σιτηρεσίου, κατά την κα’ του Οκτωβρίου φλωρία ,ασιη’».]

Τέταρτη δόση «συνδρομής» (έ καλά, αφού πάντες συνέθεντο…):
… Τότε ακριβώς, όταν πληροφορήθηκε ο πάπας, ότι συμφώνησαν όλοι να τον ακολουθήσουν στη Φλωρεντία, έδωσε τα οδοιπορικά. Γιατί μέχρι τότε, αν και φώναζαν όλοι, και τα ζητούσαν πιεζόμενοι από τη φτώχεια, σαν ασήμαντες φωνές, σαν άδειοι ήχοι ακούγονταν από τους Λατίνους οι παρακλήσεις των φτωχών. Αν λοιπόν και μας οφείλονταν οδοιπορικά πέντε μηνών και είχαν πει ότι θα τα έδιναν ανελλιπώς, έδωσαν όμως στις 12 Ιανουαρίου 2.412 φλουριά για τέσσερις μήνες και απαιτούσαν να μπούμε στο δρόμο για τη Φλωρεντία.
[«…Τότε ακριβώς πληροφορηθείς ο πάπας, ότι ακολουθήσαι αυτώ πάντες εις την Φλωρεντίαν συνέθεντο, δέδωκε το σιτηρέσιον. Προ τούτου γάρ, βοώντων πάντων και απαιτούντων τη ενδεία πιεζομένων, ως άσημοι φωναί, ψόφοι κενοί παρά Λατίνοις ελογίζοντο αι των ενδεών δεήσεις. Ει ουν και ωφείλετο ημίν σιτηρέσιον μηνών ε’ και έλεγον δούναι ανελλιπώς, αλλά ουν έδωκαν ημίν τη ιβ’ του Ιανουαρίου φλωρια ,βυιβ’ υπερ μηνών δ’ και απήτουν της εις Φλωρεντίαν άψασθαι».]

ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΚΗΝΗ: Από τη Φερράρα στη Φλωρεντία (με άλογα)

Εμείς (με «εξτρά» ανάγκες στο σπίτι, τρέχοντας στις «Βρυξέλλες»):
…Λέω λοιπόν [στον πάπα] ότι για τις δαπανές των [μισθοφόρων] τοξοτών και των [παπικών] γαλερών που φρουρούν την Κωνσταντινούπολη χρωστάς 11.000 φλουριά. Γιατί τόσα λένε οι εκεί ότι τους οφείλονται. Ας δοθούν λοιπόν τώρα αυτά τα φλουριά και ας εξοικονομηθούν με αυτά δύο γαλέρες κι ας αναχωρήσουν για την πόλη.
[«…Λέγω δε ότι εις τάς εξόδους των τζαγρατόρων και των κατέργων των φυλασσόντων την Κωνσταντινούπολιν οφείλεις χιλιάδας φλωρίων ια’. Τοσαύτα γάρ λείπονται τοις εκείσε. Δοθήτωσαν ουν τα φλωρία ταύτα νυν και οικονομηθήτωσαν δι’ αυτών δύο κάτεργα και απελθέτωσαν εις την πόλιν».]

Καθυστερούσα πέμπτη δόση (άρχισε πάλι τα νάζια ο «Τρισέ»…): Απαντήσαμε εμείς, ότι αφότου ο Χριστόφορος όρισε τη μέρα κατά την οποία είπε ότι πρέπει να πάμε εμείς σε αυτόν για να πάρουμε τα φλουριά, έχουμε ήδη πάει επτά φορές και όλο μας λέει «ελάτε αύριο».
[«…Απεκρίθημεν ημείς, ότι αφ' ού έταξεν ο Χριστοφόρος την ημέραν καθ' ήν είπε παραγενέσθαι ημάς προς αυτόν ίνα λάβωμεν τα φλωρία, επτάκις προσήλθομεν αυτώ και αιεί εις τ’ αὔριο αναβάλλεται».]

Πέμπτη δόση «συνδρομής» (δοθήτω και τούτο το ψυχικόν…):
…Επιτέλους, δόθηκαν και τα οδοιπορικά, αφού είπε ο παπικός ταμίας [Camera Apostolica] όπως ακούσαμε από τον πατριάρχη, «ας δοθεί κι αυτό το ψυχικό του πάπα», σαν να ριχνόταν στο πέλαγος. Μας δόθηκαν λοιπόν στις 22 Μαϊου 1.208 φλουριά, ως δόση δύο μηνών, ενώ ο παπικός εκπρόσωπος είπε γι’ αυτό να μη δοθεί τίποτε στον επίσκοπο Εφέσου [που διαφωνούσε], γιατί σαν τον Ιούδα τρώει το ψωμί του πάπα και του φέρνει αντιρρήσεις και τον μισεί.
[«…Μόλις δέ ποτε εδόθη και το σιτηρέσιον, ειπόντος του Καμαρερίου, ως ηκούσαμεν παρά του πατριάρχου, ότι δοθήτω και τούτο το ψυχικόν του πάπα, ώσπερ αν ει ερρίπτετο εις το πέλαγος. Εδόθη ουν ημίν κατά την κβ’ του Μαΐου υπέρ δύο μηνών φλωρία ,αση’, ειρηκότος επί τούτοις του Χριστοφόρου μή δοθήναι τι τω Εφέσου, ως εσθίοντι κατά τον Ιούδαν τον άρτον του πάπα και εναντιουμένω και εχθραίνοντι αυτώ».]

Παρενέργειες τoυ «μνημονίου»: Ένας τρελλάθηκε:
…Έπειτα, όσα φλουριά είχε τα έδωσε να τα φυλάξουν κρυφά, ενώ τα ρούχα του και όλα τα απαραίτητα τα μοίρασε στους φτωχούς και εξαφανίστηκε, κυκλοφορώντας με ένα μοναδικό χιτώνα μέχρι πρόσφατα σαν τρελλός και περιπλανώμενος…
[«…Είτα τα μεν φλωρία, όσα είχε, δέδωκε κρυφίως εις παρακαταθήκην, τα δε ενδύματα αυτού και τα χρειώδη τοις ενδεέσι διένειμεν, εαυτός δε εποίησεν έξηχον και μονοχίτων περιήρχετο μέχρι τινός ως παράφρων και πλανώμενος…».]

[Σημείωση: Όχι, δεν ήταν δικός μας! Ήταν Γεωργιανός (Ίβηρας)…]

ΠΕΜΠΤΗ ΣΚΗΝΗ: Ολοκλήρωση διαπραγματεύσεων

Τυπικός δικός μας ενδιάμεσος:
…Είπε λοιπόν, ότι αν θέλει ο πάπας ας μου δώσει φλουριά, για να τα δώσω εγώ σε πρόσωπα και να τους προδιαθέσω να συμφωνήσουν… Το έμαθε αυτό ο πάπας και διέταξε και του έδωσαν φλουριά, δεν ξέρω πόσα, όπως είπαν κάποιοι διακόσια, και έδωσε σε μερικούς από τους χαμηλόβαθμους αρχιερείς. Έδωσε και στον μεγάλο σκευοφύλακα εννιά φλουριά
[«…Είπεν ότι ει θέλει ο πάπας δόκοι μοι φλωρία, ίνα δώσω εγώ εις πρόσωπα … και κατασκευάσω αυτά ευκόλως έχειν … Έμαθεν ουν τούτο ο πάπας και ώρισε και δεδώκασιν αυτώ φλωρία, ουκ οίδα πόσα, ως δε τινες είπον διακόσια, και έδωκε προς τινας των υποδεεστέρων αρχιερέων. Έδωκε δε και τω μεγάλω σκευοφύλακι φλωρία εννέα…».]

Τυπικός δικός μας μοναχοφάης των διαπραγματεύσεων:
…Επίσης έδιναν φλουριά και οι [παπικοί] Χριστόφορος και Αμβρόσιος ως φιλοδώρημα από τον πάπα. Το έμαθε αυτό και ο μεγάλος σκευοφύλακας και πήγε στον Χριστόφορο και ζήτησε και πήρε από αυτόν δώδεκα φλουριά. Ύστερα πήγε και πίεζε τον Αμβρόσιο ότι δεν είχε πάρει τίποτε από τα φιλοδωρήματα του πάπα και πήρε και από εκείνον άλλα δώδεκα φλουριά
[«…Ωσαύτως έδωκε και ο Χριστόφορος και ο Ἀμβρόσιος … φλωρία ως ευεργεσίαν του πάπα. Μαθών δε τούτο και ο μέγας σκευοφύλαξ προσήλθεν τω Χριστοφόρω και ζητήσας έλαβεν εξ αυτού φλωρία ιβ’. Είτα προσήλθε και επετέθη τω Ἀμβροσίω ως μηδόλως λαβών τι από τάς ευεργεσίας του πάπα και έλαβε και εξ αυτού έτερα ιβ’…»]

[Σημείωση: Τυχαία τον είχαν ορίσει μεγάλο σκευοφύλακα;]

Τυπικός δικός μας φτωχομπινές των διαπραγματεύσεων:
…Αυτά λοιπόν κρυφά δίνονταν [και τότε] και εκ των υστέρων μαθεύτηκε [και τότε], αλλά ο επισκοπος Νικομηδείας έστειλε μήνυμα στον πάπα, ότι δεν έχει φαινόλιον για να φορέσει στην επίσημη τελετή της ένωσης και ζήτησε να του δώσουν κατιτίς, ειδεμή δεν θα ντυθεί [για την επίσημη τελετή]. Και πήρε δεκαοκτώ φλουριά για το φαινόλιον.
[«…Ταύτα ουν λαθραίως εδίδοντο, και ύστερον εκηρύχθησαν, αλλα και ο Νικομηδείας διά τινων εδήλωσε τω πάπα, ότι ουκ έχει φαινόλιον ίνα φορέση εν τη ενώσει και εζήτησεν ίνα ευεργετηθή, ει δε μή ουδέ φορέσει. Και έλαβε φλωρία οκτωκαίδεκα διά το φαινόλιον».]

Απόνερα διαπραγματεύσεων (κάποιους μας πήρανε χαμπάρι…):
Αυτού του είδους λοιπόν τα φλουριά, που δίνονταν κρυφά σε κάποιους δικούς μας άσχετους με την απόφαση και αναιδείς, όπου ορισμένα φλουριά δόθηκαν πριν από την ένωση τα δε περισσότερα μετά την ένωση [των εκκλησιών], έδωσαν αφορμές σε εκείνους που ήθελαν να περιγελούν και να λένε, ότι κάποιοι έπαιρναν φλουριά και υπέγραφαν.
[«Τά τοιαύτα ούν, λάθρα προς τινας αδιαφόρους και αναιδείς διδόμενα, τινά μεν προ της ενώσεως, τα δε πλείω μετά την ένωσιν, έδωκαν αφορμάς τοις βουλομένοις σκώπτειν και λέγειν, ότι ελάμβανον φλωρία και υπέγραφον».]

Διάψευση κυβερνητικού εκπροσώπου για τη σκανδαλολογία:
…Επειδή όμως οι υπογραφές [για την ένωση]… έπεσαν στο παλάτι [στη Φλωρεντία]… κανένας από όλους δεν είδε εκεί να δίνονται φλουριά στους υπογράφοντες ούτε άκουσε κανένας να ζητούνται φλουριά ή να δίνονται υποσχέσεις για φλουριά
[«…Αι γάρ υπογραφαί … εν τω παλατίω εγένοντο … ουδείς δε των απάντων είδεν εκείσε φλωρία διδόμενα τοις υπογράφουσιν ή ήκουσεν απαιτούμενα ή υποσχόμενα…»]

Ατράνταχτη επιχειρηματολογία κυβερνητικού εκπροσώπου:
..Τα γνωρίζει αυτά [ο Θεός] που παρακολουθεί καρδιές και νεφρούς, ο οποίος θα αποδώσει τη δικαιοσύνη που αξίζει σε εκείνους που συκοφαντούν τους υπογράψαντες, ότι υπέγραψαν ζητώντας και παίρνοντας φλουριά.
[«…Οίδε ταύτα ο ετάζων καρδίας και νεφρούς, ός και την αξίαν αποδώσει δίκην τοις διαβάλλουσι τους υπογράψαντας, ως επί απαιτήσει και δόσει φλωρίων υπέγραψαν».]

ΕΚΤΗ ΣΚΗΝΗ: Λίγο πριν μπουν στις γαλέρες της επιστροφής

Θάνατος πατριάρχη. Δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για μνημόσυνο:
… Ύστερα πίεζε τον βασιλιά ο μεγάλος πρωτοσύγκελλος για να κάνει μνημόσυνο του πατριάρχη. Από τα 500 λοιπόν φλουριά που βρέθηκαν στο πατριαρχικό κελλί ένα μέρος ξοδεύτηκε στην κηδεία και στα εννιάμερα και στην κατασκευή του τάφου του πατριάρχη, ενώ με τα υπόλοιπα αγοράστηκαν σκυλιά [!] και σκυλοτροφές [!] και είχαν απομείνει μόνο τα ενδύματα του πατριάρχη. Διέταξε λοιπόν [ο βασιλιάς] και πουλήθηκαν και αυτά και από τα χρήματα που εισέπραξαν έδωσαν φλουριά στον μεγάλο πρωτοσύγκελλο και έκανε μνημόσυνο...
[«…Μετά ταύτα επετέθη τω βασιλεί ο μέγας πρωτοσύγκελλος, ίνα ποιήση μνημόσυνον τω πατριάρχη. Των μεν ουν πεντακοσίων φλωρίων των ευρεθέντων εν τω πατριαρχικώ κελλίω, των μεν καταναλωθέντων εις τε κηδείαν και εις το πρώτον μνημόσυνον και εις τον τάφον εκείνου, των δε εναπολειφθέντων εις τε αγοράς κυνών και εις τας διατροφάς αυτών, μόνον δε των ενδυμάτων του πατριάρχου ισταμένων, ώρισε και επωλήθησαν και αυτά και εξ αυτών έδωκαν φλωρία τω μεγάλω πρωτοσυγκέλλω και εποίησε μνημόσυνον»…]

ΑΥΛΑΙΑ

Ήταν αποσπάσματα [σε δική μου μετάφραση] από τα απομνημονεύματα του μεγάλου εκκλησιάρχη Σιλβέστρου Συρόπουλου για τη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, στην οποία ο ίδιος συμμετείχε το 1438-1439, δηλαδή 14 μόλις χρόνια πριν από το 1453 και 235 χρόνια μετά το 1204. Το χειρόγραφο του Συρόπουλου εκδόθηκε σε βιβλίο στη Χάγη το 1660 (πρωτότυπο και λατινική μετάφραση). Το βιβλίο, που υπάρχει στο διαδίκτυο, ουδέποτε εκδόθηκε στα νεοελληνικά.











Φίλε Μιχάλη, δεν πρόλαβα να διαβάσω τα 3 άρθρα που προτείνεις. Ισως προλάβω αύριο.
Ομως πρέπει να ομολογήσω οτι, ήδη πριν τα διαβάσω, υπάρχει κάτι στον τίτλο που δεν μου κάθεται. . . Το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο στα ρήματα (-αμε).
Δηλαδή, θα είμαι λαικιστής ή απλοικός αν μου περάσει απ' το μυαλό οτι π.χ. σε μια ενδεχόμενη Χρεοκοπία, η μεγάλη πλειοψηφία θα ζοριστεί τρελλά, λιγότερο ή περισσότερο, ενώ ένα μπουκέτο "γνωστών - αγνώστων" θα κλείνει τα εισιτήριά του για Χονολουλού μέσω των Ελβετικών λογαριασμών ?
Δεν μπορώ να μην θυμηθώ το ανέκδοτο του Δασκαλόπουλου
" ή θα πετύχουμε ή θα πεινάσουμε ".
Μήπως αυτός "ο αλήτης ο Κάρολος που έχει πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό του" με τις Τάξικές Θεωρίες του, έχει πάρει και μένα ?
Θα τα ξαναπούμε μόλις τα διαβάσω.

Αναζητήσεις για το πως καταντήσαμε έτσι, που πάμε και πως μπορούμε να σωθούμε!

Αγαπητοί φίλοι μου
προβληματισμένοι, σκεπτόμενοι, αγανακτισμένοι,
πιστεύοντας πως η γνώση του παρελθόντος, της ιστορίας εν τέλει,
σου επιτρέπει να μπορείς να πορευτείς στο μέλλον με  σωστές αποφάσεις,
σας στέλνω τρια κείμενα που εμένα με βοήθησαν σημαντικά
και πιστεύω να βοηθήσουν και σας!!!


1.
  Μια πρώτη προσέγγιση στην ιστορία του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας 
http://forza-grecia.pblogs.gr/2010/02/h-istoria-ths-hreokopias-sthn-ellada-kai-to-shmera.html


2.  Η παρακμή του αστικού πολιτισμού. Η εισαγωγή του συγγραφέα (οι 40 πρώτες σελίδες) θα σας δώσουν μια εξήγηση για την παθογένεια του Ελληνικού χρέους και θα σας δώσουν μια ερμηνεία για τους λόγους που μετά από αυτή την πτώχευση θα ακολουθήσει η επόμενη!!  .....αν δεν συνέλθουμε ομαδικά!!!!
http://indy.gr/library/panagitis-kondylis-i-parakm-toy-astikoy-politismoy/panagiotis-kondylis.pdf
 

3.  Και άλλη μια παρόμοια προσέγγιση με μια επιπλέον διάσταση της παθογένειας που έχει σχέση με την φιλοσοφική διάσταση της Ανατολικής Ορθόδοξης θρησκευτικής πίστης σε σχέση με την δυτική!!!!
http://steliosramfosgr.wordpress.com/2011/06/09/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CF%86%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7/

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

«Προσευχηθείτε! Προσευχηθείτε!»


«Πιστεύετε ή όχι στο Θεό ή στον πιλότο δεν έχει πλέον και πολλή σημασία. There is no alternative! Δεν υπάρχει εναλλακτι­κή λύση! Είμαστε αβοήθητοι στη μέση του πουθενά και μια ψυχρή ανάλυση κόστους-οφέλους αποδεικνύει ότι είναι συμφερότερο και ορθολογικότερο να “πιστεύουμε”. Αν μεν υπάρχει Θεός, θα μας βοηθήσει να σωθούμε κι όσοι πιστεύουμε θα ανταμειφθούμε στη μέλλουσα ζωή. Αν πάλι δεν υπάρχει και συντριβού­με, δεν έχουμε κανένα κέρδος από την απιστία μας. Τι νόημα έχει να επιβεβαιωθεί η άρνηση της ύπαρξης του Θεού, αφού θα είμαστε νεκροί και δεν θα έχουμε ούτε καν μια μεταθανάτια ελπί­δα ανταμοιβής για τη σωστή μας πρόγνωση; Συνεπώς η ύπαρξη του Θεού ανταποκρίνεται πλήρως στο νόμο των Ορθολογικών Προσδοκιών!»

Από το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη  “Έβδομη Αίσθηση - troika Μοίρα